Ο παρακάτω αλγόριθμος ενδείκνυται για λάθη (η μάλλον ατέλειες) της προσωπικότητας που όλοι έχουμε. Βέβαια το λάθος είναι υποκειμενικό κάποιοι θα πουν , αλλά στην πραγματικότητα είναι αντικειμενικό και ξεκάθαρο πότε έχεις αφήσει ένα βάρος και τη στιγμή που το ξεφορτώνεσαι ξες πως ήταν λάθος γιατι νιώθεις πολύ καλύτερα ! Και βασικά το νιώθεις μέσα σου... Λοιπόν ο αλγόριθμος είναι ο ίδιος για όλες τις ατέλειες και ενώ για κάποια πράγματα τον έχουμε πραγματοποιήσει από μικρά παιδιά ( το να καταφέρεις πχ να μη στεναχωριέσαι όταν σου ρίχνουν κάτω το παγωτό) για κάποια άλλα είμαστε ακόμα στα αρχικά στάδια. Έχουμε και λέμε:
- Ενόχληση
- Ρίξιμο ευθύνης σε τρίτους
- Αόριστη αίσθηση πως κάτι πάει στραβά
- Σιγουριά πως κάτι πάει στραβά
- Γνώση της ατομικής ευθύνης
- Συνειδητοποίηση ύπαρξης προβλήματος
- Συγκεκριμενοποίηση και ορισμός προβλήματος
- Παρατήρηση του προβλήματος από όλες τις οπτικές
- Κατανόηση του προβλήματος και των αιτιών του
- Ακριβής γνώση του προβλήματος
- Γνώση της ατομικής δύναμης
- Αμφισβήτηση της αρχικής λογικής που δημιουργούσε το πρόβλημα εκ των έσω
- Σταδιακή αλλαγή λογικής (έρχεται από μόνο του μέσα από την παρατήρηση)
- Εμφάνιση ενόχλησης κατά διαστήματα
- Ελάττωση των συμπτωμάτων
- Εξάντληση
- Απόρριψη αρχικής "προβληματικής" λογικής
- Αντικατάσταση προηγούμενης λογικής με κάτι πιο λειτουργικό (ασχετα αν δεν ειναι τελειο ειναι υπερβαση προς το παρον)
- Ανοσία στα προηγούμενα συμπτώματα
- Υπέρβαση προβλήματος!!
- Το πάθημα έγινε μάθημα
- Γέλιο με τις προηγούμενες "χαζομάρες"
Γιατί όμως πολλοί μένουν στο στάδιο 2-4?? Πρέπει να αναρωτηθούμε, γιατί αγαπητοί φίλοι όλα είναι μέσα μας, ο ατομικός μας κόσμος είναι η υποκειμενική μας πραγματικότητα, και ο τρόπος που αντιδράμε σε όλα τα ερεθίσματα είναι ο μικρόκοσμός μας. Πάρτε την ευθύνη της ζωής σας και μην βασανίζεστε άλλο από τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος!