Αέναη φλόγα

Σε καίει μια φωτιά, αργά και βασανιστικά. Αυτή η φωτιά που σε καίει εντός είναι οδηγός, θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος και ο χειρότερος οδηγός ταυτόχρονα. Οι αισθήσεις σου οξύνονται σαν το αρπακτικό που ετοιμάζεται να χιμήξει στο θήραμά του. Το ηφαίστειο αδρεναλίνης που 'χεις γίνει είναι έτοιμο να εκραγεί στη διάσταση των αισθήσεων. Νιώθεις το πνεύμα σου να τεντώνεται σε έναν τεράστιο χώρο, τεντώνεται βίαια και είναι δυσανάλογο με το χώρο που σου έχει δωθεί. Είναι βλέπεις σαν να προσπαθείς να αλείψεις μια μεγάλη επιφάνεια ψωμιού με πολύ λίγο βούτυρο[φραση απο Τοκιν]. Το ξέρεις και αυτό είναι που κάνει το μαρτύριό σου ακόμα πιο βασανιστικό. Προσπαθείς και προσπαθείς, ψάχνεις κάτι που δεν μπορείς να προσδιορίσεις και δεν ξέρεις που να ψάξεις. Η μόνη κινητήριά σου δύναμη είναι αυτή η φωτιά, που καίει τόσο ζωηρά, σχεδόν ενθαρρυντικά. Ψάχνεις τη λέξη που δεν μπορεί να ειπωθεί, την ουσία που δεν μπορεί να εκφραστεί, την εικόνα που δεν μπορεί να ειδωθεί, την απάντηση που δεν υπάρχει... Σέρνεσαι στα πατώματα της πληροφορίας, ζητιανεύοντας για λίγο πνεύμα, διψώντας για γνώση. Διψάς μέχρι θανάτου, φαίνεται στα ξεραμένα σου χείλη. Τι αστείος που είσαι όταν προσπαθείς να πάρεις αυτήν την στάση αρπακτικού, όταν γουρλώνεις τα μάτια σου μπροστά στο γυμνό σου εαυτό! Οι όψεις που παίρνεις είναι σχεδόν διασκεδαστικές καθώς κοιτάς απέλπιδα γύρω σου να σου δωθεί ένα κομμάτι σκέψης. Έλα τώρα... μην με παρεξηγείς και μην θυμώνεις... Ξέρουμε καλά και οι δυο, πόσο πολύ σου αρέσει το μαρτύριο που ζεις...