Η τριλογία του κόσμου(His dark Materials)

Τι να πω γι' αυτήν την μαγευτική και βαθιά φιλοσοφική και συμβολική τριλογια του Φιλιπ Πούλμαν! Ναι, ίσως έχει γίνει λίγο σούπα στους φανταστικούς κύκλους αλλα αυτό δεν έχει να πει τίποτα! Πρόσφατα την ξαναδιάβασα και ένιωσα την γεύση μελαγχολίας και ελπίδας που αφήνει στο τέλος, περιπλανήθηκα με τη Σκόνη στο πολυδιαστατικό αυτό σύμπαν, με συνεπήρε η ψυχολογική ανάπτυξη των χαρακτήρων, συγκινήθηκα από το ευγενές όραμα του συγγραφέα. Και όλα αυτά σε ένα φαινομενικά παιδικό βιβλίο, διόλου παιδικό δεν είναι, βλέπεις συμβολισμούς μέχρι εκεί που μπορείς να δεις. 

Ακολουθούν SPOILER!!
O κεντρικός κόσμος είναι ένα παράλληλο σύμπαν με το δικό μας και πολύ παρόμοιο με διαφορά ότι είναι θεοκρατικό σύστημα, η εκκλησία (Πειθαρχικό συμβούλιο) ελέγχει τα πάντα σαν Ιερά Εξέταση, οι Φυσικοί ονομάζονται Πειραματικοί Θεολόγοι(εδώ η Ελληνική μετάφραση τα σπάει) τα μεταφυσικά φαινόμενα είναι λίγο πιο αποδεκτά και συνδέονται με την επιστήμη όπως την ορίζουν, ο ηλεκτρισμός είναι ανβαρισμός.  Η αρχιτεκνονική και κουλτούρα φαντάζει βικτωριανή. Η πρωταγωνίστρια Λύρα, είναι ένα απείθαρχο αγοροκόριτσο, έξυπνο και ταλαντούχα ψεύτρα, περίεργη και βλακωδώς γενναία. She is THE ONE, το παιδι της προφητείας και μπλα μπλα μπλα...

Η πρωτότυπη και μαγευτική ιδέα είναι αυτή των δαιμονίων στο κόσμο της Λύρας, δηλαδή της εσωτερικής μας συνείδησης και της αληθινής ψυχής μας, ενσαρκωμένη στο σώμα ενός ζώου που μαρτυρα την αληθινή μας φύση. Για παράδειγμα ένας υπάκουος άνθρωπος θα είχε για δαιμόνιο ένα σκύλο. Τα δαιμόνια είναι η ίδια η ψυχή των ανθρώπων και δεν μπορούν να μείνουν μακριά τους. Μέχρι την εφηβεία, μέχρι να κατασταλάξει η ψυχή μας, τα δαιμόνια μπορούν να αλλάζουν μορφές.

To λουλουδι της ερημου και η γυναικεια περιτομη

Καιρό ήθελα να γράψω για αυτό το ζοφερό θέμα, για αυτο το βαρβαρο έθιμο που περσι δεν ήξερα καν οτι υπάρχει. Και σε μια συζήτηση με καποιον φιλο - δεν θυμάμαι-  μου είπε να δω το λουλούδι της ερήμου. Η ταινία ήταν πολύ καλή, όχι στην ερμηνεία όσο στο μήνυμα που ήθελε να δώσει. Η Γουόρις, μια κοπέλα από τη Σομαλία , το σκάει από το σπίτι της όταν θέλουν να την παντρέψουν με έναν 70χρονο. Είναι μόλις 9 όταν το σκάει στη γιαγιά της αλλά και αυτή την διώχνει στο Λονδίνο από ντροπή. Στο Λονδίνο καταληγει στο τέλος στους δρόμους όπου ζει σαν ζητιάνα μέχρι που την περιμαζεύει μια Αγγλίδα. Βλέπει τον διαφορετικό τρόπο ζωής εκείνης της γυναίκας, που στη χώρα της θα χαρακτηριζόταν ξεδιάντροπος. Ανακαλύπτει ξαφνικά ότι δεν έχουν όλες οι γυναίκες του κόσμου υποστεί περιτομή όπως αυτή, και συνειδητοποιεί σοκαρισμένη τι της αφαίρεσαν και τι κακό της έκαναν. Τυχαίνει να τη βρει ένας φωτογράφος και να γίνει διάσημο μοντέλο, αλλά εκείνη η μέρα, όταν ήταν τριών που τις αφαίρεσαν βάναυσα την κλειτορίδα δεν μπορεί να της φύγει ποτέ από το μυαλό.

Προσοχή παιδια! Δεν θα είναι όλες οι Σομαλές τυχερές σαν την Γουόρις. Βασικά δεν θα είναι καμία και μην εχοντας μέτρο σύγκρισης θα κάθονται μες το σπίτι πιστεύοντας ότι αυτό που τους έγινε είναι απαραίτητο και σωστό, αλλιώς θα ήταν ακάθαρτες. Ότι είναι πιστές έτσι στη θρησκεία τους και δεν υπήρχε άλλος τρόπος.