H TEΛΕΙΑ

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό μια πανέμορφη κοπέλα που σαν κι αυτή δεν είχε ξαναδεί όλη η γης. Όλοι τη θαύμαζαν για την ομορφιά της και την επιθυμούσαν για το σώμα της. Κι αυτή η ίδια θαύμαζε τον εαυτό της και ένιωθε αυταρέσκεια και έκανε τα πάντα για να φαίνεται πιο όμορφη. Δεν είχε ψεγάδι στο πρόσωπό της , ούτε ένα ελαττωματικό σημάδι, ήταν στην κυριολεξία τέλεια. Και επειδή ήθελε να παραμείνει έτσι δεν έβγαινε ποτέ πάνω από μερικά λεπτά στον ήλιο για να μην χαλάσει το τέλειο δέρμα της και κάνει ρυτίδες.

Η κοπέλα ζούσε σε ένα τέλειο παλάτι στο οποίο έκανε βόλτες όλη μέρα για να μην ατροφήσει το σώμα της και χαλάσουν οι τελειες αναλογίες της. Δεν το παράκανε όμως για να μην πάθει και τίποτα. Είχε κληρονομήσει μεγάλη περιουσία και έτσι δεν χρειαζόταν να ανησυχεί για τα χρήματα. Κοιμόταν ακριβώς 10 ώρες την ημέρα, εξάλλου ο ύπνος κάνει καλό στο δέρμα, και είχε ακριβές πρόγραμμα διατροφής με όλα αυτά που χρειάζονταν ο οργανισμός της και όχι παραπάνω.

Δεν καθόταν πολλές ώρες στο γραφείο της να διαβάσει γιατί φοβόταν μην κάνει καμπούρα και δεν έκανε σπορ γιατί δεν ήθελε ποτέ οι μύες να διαγραφούν στο θηλυκό της σώμα. Προσπαθούσε να έχει ένα μέτρο σε όλα γιατί τίποτα υπέρμετρο δεν κάνει καλό στο σώμα. Επίσης κρατούσε τις θερμοκρασίες και συνθήκες του παλατιού σταθερές με μηχανήματα, ωστε να είναι οι πιο ευνοϊκές για την ομορφιά της. Αυτό βέβαια, όπως και η πρόσληψη πολλών αισθητικών και γιατρών για να την προσέχουν, της κόστιζε ένα μεγάλο μέρος χρημάτων, αλλά δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτό που κέρδιζε.

Τι ειναι το αυτονόητο;

Μερικές φορές μου φένονται περίεργα τα πράγματα σε αυτόν τον κόσμο, αφύσικα. Πράγματα αυτονόητα συνήθως, πράγματα που έχουμε δεχτεί σαν βάσεις για να προχωρήσουμε μου φένονται ξαφνικά αμφησβητήσιμα, λες και βλέπω την ανθρωπότητα από τη σκοπιά ενός εξωγήινου. Δες αυτά τα περίεργα ανθρωπάκια, έχουν κάνει κοινωνία, κάνουν εμπόριο, αναλαμβάνουν ρόλους, έχουν όλες αυτές του είδους τις εταιρίες, συναλλάσονται με χαρτιά που τους έχουν δώσει αξία, τόσο μεγάλη για να κινούν τον κόσμο. Πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο. Αυτός που παράγει το φυσικό αγαθό, την πραγματική απαραίτητη τροφή είναι πιο φτωχός από αυτόν που συναλλάσεται χαρτιά. Ο φυσιοθεραπευτής τρίβει την πλάτη, κάνει διάφορες κινήσεις με τα χέρια του, χρισημοποιεί περίεργα μηχανήματα που κουνιούνται από μόνα τους, και όλα αυτά για να πάρει κι αυτός χαρτί και να το ανταλλάξει. Ποιες είναι οι πραγματικές αυθαιντικές υπηρεσίες;