Μοναξιά, τουλάχιστον σε αυτό είμαστε μαζί;

Αυτή τη φράση κάπου την άκουσα, πάντως έχω αναρωτηθεί πολλές φορές για το φαινόμενο της μοναξιάς, είναι άραγε κάτι αναπόφεκτο, κάτι που νιώθει ο καθένας; Μοναξιά είναι όταν πιστεύεις ότι κανείς δεν σε καταλαβαίνει, κανείς δεν νιώθει τον πόνο σου, αλλά δεν το νιώθεις μόνο όταν σου συμβαίνει κάτι κακό. Μπορεί να το νιώσεις επειδή αντιλαμβάνεσαι πως οι άλλοι δεν έχουν τον ίδιο τρόπο σκέψης. Είναι λόγο της ανάγκης της ομαδοποίησης, του να μοιράζεσαι και να συμμερίζεσαι. Όλοι μας λίγο πολύ σε κάποια φάση της ζωής μας έχουμε νιώσει, η χειρότερη μορφή είναι όταν τη νιώθεις μέσα σε ένα πλήθος ατόμων, είμαστε κοντά φυσικά αλλά όχι πνευματικά. Παρόλ' αυτά δεν έχουμε όλοι τις ίδιες συναισθηματικές ανάγκες. Έχω παρατηρήσει ότι ο καθένας χρειάζεται άλλα πράγματα για να "ζήσει"

Προσωπικά είμαι άτομο του ύψους και του βάθους ή όλα ή τίποτα, απολαμβάνω τους δεσμούς με βάθος και χρειάζομαι μεγάλη ένταση και έκφραση συναισθημάτων σε οποιαδήποτε αμφίδρομη σχέση για να νιώσω πλήρης.Απολαμβάνω ισχυρούς δεσμούς αγάπης και τρυφερότητας με οικογένεια και φίλους και δεν θα μπορούσα χωρίς αυτό. Όμως δεν είναι όλοι έτσι. Κάποιοι άνθρωποι ζουν με καταστάσεις που προσωπικά θεωρώ πολύ ψυχρές και εγώ στη θέση τους θα είχα κατάθλιψη. Παρόλ' αυτά αυτοί ζουν έτσι μια χαρά και δεν φαίνεται να χρειάζονται κάτι άλλο. Ακόμα και αν το χρειάζονται και δεν το δείχνουν, σίγουρα δεν είναι χάλια, όπως θα ήμουν εγώ στη θέση τους. Και αναρωτιέμαι, είναι επειδή δεν έχουν ζήσει αυτό που ζώ, οπότε δεν νιώθουν την απώλειά του, ή επειδή εγώ απλά έχω άλλες ανάγκες;

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Εδώ και καιρό ξεκίνησε ένα πολύ όμορφο παιχνίδι μεταξύ των blogger που λέγεται το παιχνίδι της Αγάπης.
Για να πάρεις μέρος στο παιχνίδι πρέπει να σε προσκαλέσει κάποιος και οι όροι είναι οι εξής:
1. να αναφέρεις αυτόν που σε προσκάλεσε,
2. να γράψεις 10 πράγματα που αγαπάς και
3. να προσκαλέσεις κι εσύ 10 bloggers για να παίξουν.

Εμένα με κάλεσε η φίλoς - blogger Wolfsoul και δεν μπορουσα να αρνηθω μια τετοια προσφορα!

Τα 10 πράγματα που αγαπώ:

1)τη θάλασσα
2)το αντίθετο φύλο
3)την περιπέτεια
4)την φαντασία
5)τους φίλους μου
6)την οικογένειά μου
7)τα έντονα συναισθήματα
8)τις εκπλήξεις
9)τα μακριά μαλλια (!)
10)τη Θεσσαλονικη

ΠΡΟΣΚΑΛΩ

Τον αναλυτικο Ιωνα

Τον Πιπερατο τον παιχνιδιαρη

τον ΕΓΩ

Τον Μargrave (!)

τον nihilio

τον Nick Cooze

τον  GIP

την ονειρεματα

και όποιον άλλο φίλο ή αναγνώστη θέλει να μοιραστεί μαζί μας τις αγάπες του.

Άλλαξες πολύ, έγινες "γαματος"

Έχεις αλλάξει πάρα πολύ από εκείνο το γλυκό αθώο παιδάκι που ήσουν, έχεις γίνει πιο κοινωνικός, δεν νιώθεις τόσο μόνος όσο τότε στην εφηβεία, ή μήπως νιώθεις; Όχι, όχι μπορείς και οργανώνεις πράγματα τώρα και δεν είσαι αόρατος, ούτε αφελής βέβαια, και το νιώθεις και συ με μια δόση ευχαρίστησης. Κανείς δεν πρόκειται να σε κοροϊδέψει ξανά, ούτε να σε εκμεταλλευτεί, ξέρεις πλέον πως να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου. Ούτε θα σε πληγώσουν γιατί ξέρεις τι να περιμένεις από τους ανθρώπους. Αλίμονο, αν προσπαθήσει κάποιος, η γλώσσα σου ξυράφι, έχεις γίνει και ετοιμόλογος, μπορείς "να την πεις" σε όλους, δεν νιώθεις χαρούμενος; Άντε γιατί πολύ καλός ήσουν πριν και δεν τους άξιζε, καιρός να αρχίζεις να επιδεικνύεις και συ κάποια χαρίσματά σου, η ταπεινοφροσύνη σε αδικούσε, έτσι δεν είναι; Έχεις και εσύ ανάγκη να γίνεις αγαπητός όπως όλοι, οι άλλοι οι βλάκες γιατί απολαμβάνουν τέτοια επιτυχία, σε πνίγει το δίκιο. Τώρα έχεις πολλούς φίλους που σε παρακαλάνε, εσύ δεν παρακαλείς κανέναν, επιτέλους έχεις το κύρος που σου αξίζει.

Άλλαξες πολύ αλλά... εμένα μ' άρεσε το αθώο και καλόκαρδο παιδάκι.

Καλοσώρισμα πρωτοετών απο κουκουλοφόρους!

Αυτό το δημοσίευσα και στο μπλογκ μου για την σχολή αλλά ήθελα να το βάλω και εδω.  

Την καλυτερη υποδοχη που μπορούσαν εισέπραξαν στο πάρτυ πρωτοετών οι πρωτοετείς , ένα πάρτυ της ΠΑΣΠ στη Σχολη Θετικών Επιστημών. Είχαν μαζευτεί λοιπόν πριν το παρτυ μερικά άτομα, καμια 15αριά για τις προετοιμασίες, ωσπου κάποια στιγμή στις 10:45 μπήκαν στη σχολή καμια 30αριά άτομα, με κουκούλες κράνη και ξύλα. Δεν λέω την λέξη αναρχικοί γιατί ο χαρακτηρισμός προσβάλλει τους πραγματικούς αναρχικούς. Απειλώντας ότι θα ασκήσουν βία άρχισαν αν μαζεύουν ότι αντικείμενο αξίας υπήρχε, όπως λέει ένας μάρτυρας, λαπτοπ, ηχεία, κινητά ΚΑΙ ποτα! Αφού είχαν σπασει βέβαια τα φώτα. "Μας απείλησαν ότι αν πηγαίναμε να σώσουμε κάνα λαπτοπ, θα μας χτυπούσαν" λέει χαρακτηριστικά ένας φοιτητής που έχασε το λαπτοπ του. Αντίσταση δεν έφερε κανείς γιατί ήταν πολλοί και βίαιοι. Ευτυχώς δεν χτύπησε κανένας. Αλλα αν είναι δυνατόν παιδια! Αυτά τα ΖΩΑ που θέλουν να λέγονται άνθρωποι, έχουν κάνει τα πανεπιστήμιά μας μπουρδέλο και μπαινοβγαίνουν όποτε τους γουσταρει! Φοιτητές κλέβετε ρε μαλακοπίτουρες όχι πλούσιους εφοπλιστές! Μερικοί από αυτούς είναι και φτωχοι...

Παιχνιδια ρολων για αρχάριους

Δεν ξέρετε τι κάνει ο γιος σας τις ωρες που χανεται με τους φιλους του και κανει σαν αποβλακωμενο; Το αγορι σου σε αφηνει για ωρες παιζοντας κατι πολυ περιεργα παιχνιδια που ποτε σου δεν καταλαβες; Οι φιλοι σου κλεινονται για ωρες μες το δωματιο και συ ακους φωνες και ζαρια να κατρακυλανε στο πατωμα; Εγω ειμαι εδω να σου εξηγησω τι κανουν! Το παρον αρθρο προσφερει εξηγησεις για τελειως ασχετους(νουμπς) και απελπισμενους(?) αμα ήδη ξερετε για το θεμα μην το διαβασετε!

-Μαμα, πάω στην υπογα, δεν θα εχει σημα εκει!

-Α που; Για να παιξεις το Παιχνιδι;

-Ναι μαμα, θα παιζω το Παιχνιδι(με Π κεφαλαιο) τις επομενες 6 ωρες. (είναι πολύ περίπλοκο για να σου εξηγήσουν τι είναι)

-Καλα ξες εσύ, να προσέχεις και μην μπλέξεις με τίποτα σατανιστικα!

(εδώ πεθαίνουμε στο γέλιο)

Λοιποοοον, τα παιχνιδια ρολων (rpg=role playing games) ειναι παιχνιδια που πρεπει να υποδυθεις ενα ρολο (ουαου το περιμενες;) δηλαδη να ψυχογραφησεις εναν χαρακτηρα, να φερεσαι οπως αυτος θα φεροταν και να μιλας σε πρωτο προσωπο. Δεν διαφερει πολυ απο την ηθοποιία, μονο που δεν κανεις τις κινησεις και καθεσαι γυρω απο ενα τραπεζι. Τώρα μιλάω για pnp rpgs δηλαδη Pen n Paper, rpgs που παιζονται με χαρτι και μολυβι και οχι τα εκτρωματικα ξαδερφια τους στους υπολογιστες. Η διαφορα με τα αντιστοιχα υπολογιστων ειναι οτι μιλας (πολυ) εχεις πραγματικη επαφη με ανθρωπους και δινεις πιο πολυ βαση στην ψυχολογια του χαρακτηρα απο το να σφαζεις τερατα.